ਇਹ ਪੱੜ ਕੇ ਅੱਜ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਅਾਈਆਂ..?
ਬਚਪਨ ਚ 1ਰੁਪਏ ਦੀ ਪਤੰਗ ਦੇ ਪਿੱਛੇ...
2-2 ਕਿ.ਮੀ. ਤੱਕ ਭੱਜਦੇ ਸੀ...
ਨਾਜਾਣੇ ਚ ਕਿਨੀਆ ਸੱਟਾ ਖਾਂਦੇ ਸੀ...
ਓ ਪਤੰਗ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਦੜਾਉਂਦੀ ਸੀ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਅੱਜ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ...
ਦਰਅਸਲ ਉਹ ਪਤੰਗ ਨਈ ਸੀ...
ਇਕ ਚੈਂਲਜ਼ ਸੀ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਸਾਨੂੰ ਭੱਜਣਾਂ ਪੈਂਦਾ ਹੈ...
ਉਹ ਦੁਕਾਨਾਂ ਤੋਂ ਨਈ ਮਿਲਦੀ....
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੋੜ ਆ....
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਜਦ ਬਚਪਨ ਸੀ ਤੇ ਜਵਾਨੀ ਇਕ ਸੁਪਨਾ ਸੀ...
ਜਦੋ ਜਵਾਨ ਹੋਏ ਤੇ ਬਚਪਨ ਇਕ ਜ਼ਮਾਨਾ ਸੀ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਜਦ ਘਰ ਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਸੀ....
ਅੱਜ ਅਜ਼ਾਦੀ ਆ ਫਿਰ ਵੀ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਜਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ
ਆ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਕਦੇ ਹੋਟਲ ਚ ਜਾ ਕੇ ਪੀਜ਼ਾ ਬਰਗ਼ਰ ਖਾਂਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਸੀ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਅੱਜ ਘਰ ਨੂੰ ਜਾਣਾ ਤੇ ਮਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਦੀ ਰੋਟੀ ਪਸੰਦ ਆ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਸਕੂਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨਾ ਨਾਲ ਲੜਦੇ ਸੀ ਅੱਜ ਉਹਨਾਂ ਨੰੂ
ਹੀ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਤੇ ਲੱਭਦੇ ਆ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਕਿਸ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਆ ਇਹ ਪਤਾ ਅੱਜ ਲੱਗਦਾ ਆ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਬਚਪਨ ਕੀ ਆ ਇਸ ਦਾ ਏਹਿਸਾਸ ਅੱਜ ਹੁੰਦਾ ਆ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਕਾਸ਼ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਅਸੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਕੁਝ ਸਾਲ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਕਾਸ਼ ਜ਼ੀ ਸਕਦੇ ਅਸੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਫਿਰ ਇੱਕ ਵਾਰ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਜਦ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਝੱਗੇ (ਕਮੀਜ਼) ਚ ਹੱਥ ਲੁਕੋਦੇਂ ਸੀ
ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਸੀ ਦੇਖੋ ਮੈ ਆਪਣੇ ਹੱਥ
ਜਾਦੂ ਨਾਲ ਹੱਥ ਗਾਇਬ ਕਰ ਲਏ....
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਜਦ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਚਾਰ ਰੰਗਾਂ ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਪੈੱਨ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤੇ
ਅਸੀ ਸਭ ਬਟਨਾਂ ਨੂੰ ਇਕੋ ਵਾਰੀ ਇੱਕਠੇ ਦੱਬਣ ਦੀ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਜਦ ਅਸੀ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕਦੇ ਸੀ...
ਤਾਂ ਕੀ ਜਦੋ ਕੋਈ ਆਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਡਰਾ ਸਕਿਏ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਜਦ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਸੋਂਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਕਰਦੇ ਸੀ...
ਤਾਂ ਕਿ ਕੋਈ ਸਾਨੂੰ ਗੋਦ ਚ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬਿਸਤਰ ਤੱਕ ਛੱਡ ਦੇਵੇ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਸੋਚਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਕੀ ਇਹ ਚੰਦ ਸਾਡੇ ਸਾਇਕਲ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਕਿਓ ਆਉਦਾ ਪਿਆ
ਏ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
on/off ਵਾਲੇ ਸਵਿੱਚ ਨੂੰ ਅੱਥਵਿਚਕਾਰ ਰੋਕਣ ਦੀ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ...
ਫਲਾਂ ਦੇ ਬੀ ਨੂੰ ਇਸ ਡਰ ਤੋਂ ਨਈ ਖਾਦੇਂ ਸੀ ਕਿ
ਕਿਤੇ ਸਾਡੇ ਢਿੱਡ (ਪੇਟ) ਚ ਰੁੱਖ ਨਾ ਉੱਗ ਜਾਵੇ...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ਫਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਿ ਇਹ ਦੀ ਲਾਇਟ ਕਦੋ
ਬੰਦ ਹੁੰਦੀ ਆ...
ਸੱਚ ਬਚਪਨ ਚ ਸੋਚਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀ ਵੱਡੇ ਕਿਓੁ ਨਈ
ਹੁੰਦੇ ਪਏ...
ਤੇ ਹੁਣ ਸੋਚਦੇ ਆ ਅਸੀ ਵੱਡੇ ਕਿਓੁ ਹੋ ਗਏ ਆ...
ਅੱਜ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿਤੇ ਬਚਪਨ ਥੋਡ਼ਾ ਜਿਹਾ ਭਾਵੇਂ
ਮੁੱਲ ਮਿਲ ਜਾਏ....ਪਰ....???
ਜੇ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ ਤਾਂ
....Must Share Punjabi Gallan by Rony Chahal .....